Daar zit ik dan met mijn blote voeten in het witte fluwelen zand, zacht briesje door mijn haar en uitzicht op een prachtige azuurblauwe zee.
Voor mij staat een salade en een heerlijk koud biertje.
We zijn net aangekomen op het eiland Formentera met een gezamelijk doel; de halve marathon rennen op dit onwijs mooie eiland.
Een klein jaar geleden heb ik de knoop doorgehakt om mee te doen met deze run.
Dit was tijdens een donkere periode in mijn leven waarbij het hardlopen mij letterlijk en figuurlijk op de been heeft gehouden.
En wat is er nou mooier dan een zeer bewogen periode afsluiten met een grootse prestatie op een eiland als dit?
Tijdens mijn iets wat te fanatieke trainingen ben ik helaas tegen de kwetsbaarheid van mijn lichaam gelopen. Een flinke blessure haalde mijn perfecte finish grandioos overhoop.
Dit was uiteindelijk het begin van een emotionele achtbaan.
Van het overwegen of ik wel of niet mee moest gaan naar Formentera, tot ‘misschien ergens aanhaken op de route van de halve marathon’ en uiteindelijk beslissen toch gewoon te starten bij de start met de insteek dat ik wel zou zien tot waar ik zou komen.
Na 4 fysiotherapeuten een acupuncturist en een longontsteking had ik mij er uiteindelijk bij neergelegd dat ik mijn grande finalia niet zou lopen.
Wel had ik besloten te genieten van alles waar Formentera 11 maanden lang symbool voor heeft gestaan;
dé slotscene van mijn verhaal.
En dan sta je daar op de startstreep van de halve marathon met een groep ongelofelijke toppers van mensen die net als ik een eigen persoonlijk verhaal en doel hebben.
Een groep mensen die tot een week geleden vreemden voor mij waren maar die ik in een paar dagen tijd in mijn hart gesloten heb.
Een groep die in mij geloofde terwijl ik dat zelf even niet meer deed.
De energie en positiviteit van deze groep hebben bijgedragen aan een ondenkbaar einde van mijn verhaal. Want die halve marathon… die heb ik uitgelopen!
Reis georganiseerd door;
Travel Counsellors
Vivianne
Vivianne@travelcounsellors.nl
T: +31 6 22496224